1. geologiczne – budowa geologiczna:

• bliskość terenów z procesami związanymi ze szkodami górniczymi,
• występowanie w podłożu rodzimym gruntów słabonośnych, ściśliwych, zwietrzelinowych, zapadowych i wysadzinowych,
• niekorzystne ułożenie warstw geotechnicznych, np. układ warstw zgodny z pochyleniem i przemieszczeniem skarpy lub stoku naturalnego;

2. hydrologiczne i hydrogeologiczne:

• działalność filtracyjna wód gruntowych, w szczególności przy niewłaściwie zastosowanym odwodnieniu,
• erozja – rzeczna, powierzchniowa,
• podtopienia,
• sufozja,
• przebicia hydrauliczne;

3. wykonawcze:

• niedbałość i niewiedza zarówno ekip wykonawczych jak i projektantów,
• błędy wykonawcze, np. wykorzystanie niewłaściwych materiałów przy budowie nasypu,
• zagęszczanie;

4. eksploatacyjne , konserwatorskie:

• obciążenia dynamiczne (ruch kołowy, kolejowy),
• brak odpowiednich remontów konstrukcji,
• działalność ludzka, np. zmiana warunków wodnych, podkopanie zbocza, obciążenie naziomu.

Rola i znaczenie badań geotechnicznych jest nie do przecenienia w procesie inwestycyjnym. Dokumentowanie wyników badań na podstawie odkrywek, szybików, wykopów, wierceń, dołów próbnych, sond penetracyjnych i sond rdzeniowych oraz badań laboratoryjnych powinno dać rzeczywisty obraz warunków panujących w podłożu. Jak wynika z  przedstawionych materiałów idea ta mocno odbiega od praktyki codziennej. Należałoby tylko życzyć, aby błędów, niedomówień lub pominięć było coraz mniej, gdyż w programowaniu badań in situ uwzględniać należy trzy aspekty:

• bezpieczeństwo konstrukcji,
• wykonania i
• ekonomiki

Z drugiej strony, operując parametrem gruntu wymaga się od projektanta i wykonawcy robót znacznej wiedzy w zakresie należytego rozumienia znaczenia tegoż parametru. W dzisiejszych czasach zarówno geotechnik jak i inżynier konstruktor powinien odpowiednio posługiwać się parametrami wytrzymałościowymi i odkształceniowymi opisującymi ośrodek gruntowy.   Awaria i uszkodzenie konstrukcji budowlanej nigdy nie jest skutkiem pojedynczej przyczyny. Przyczyn należy doszukiwać się w czynniku ludzkim i wodzie. Działania niezgodne  z zasadami wiedzy technicznej i założeniami projektowymi intensyfikują ilość awarii. Według art. 20 ust. 1 Prawa budowlanego (Pb) projektant ma obowiązek wykonać projekt zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Ponadto ma on obowiązek zapewnić sprawdzenie zgodności projektu z tymi przepisami. Natomiast art. 20 ust. 4 zobowiązuje projektanta i sprawdzającego do złożenia oświadczenia zgodności projektu z obowiązu­jącymi przepisami oraz zasadami wie­dzy technicznej. Zgodnie z art. 22 ust. 3 Pb kierownik budowy ma obowią­zek kierowania budową w sposób zgodny z projektem, pozwoleniem na budowę oraz przepisami. Z tego stanu prawnego wynika wyłączna od­powiedzialność projektanta za zapro­jektowanie i realizację inwestycji zgod­nie z zasadami wiedzy technicznej.

Wykonanie niezgodne z zasadami wie­dzy technicznej powoduje zazwyczaj występowanie wad nazywanych czę­sto usterkami. Pojęcie „zasady wiedzy technicznej" nie zostało określone w ustawie - Prawo budowlane. Przyjmuje się, że zasady wiedzy technicznej wynikają z praktyki budowlanej i wcześ­niejszych   doświadczeń uczestników procesów budowlanych i producentów wyrobów budowlanych, jak również na­leżytej staranności oraz specyficznych zasad   umożliwiających prawidłowe i niewadliwe wykonanie robót. Za taki stan rzeczy odpowiadają wszyscy, od projektanta i kierownika budowy zaczynając na inspektorach i ekipach wykonawczych kończąc.

 

cały artykuł: Awarie i uszkodzenia konstrukcji.pdf