Wszelkie przypadki zsuwów warstw obsypek na skarpach wynikają z braku obliczeń stateczności.
Tego typu awarie powodują także zerwanie pasm geosyntetyków, które nie były poddane obliczeniom.

Przyjęcie określonego rodzaju geosyntetyku do zastosowania na skarpie wymaga wcześniejszych obliczeń wytrzymałości na zerwanie oraz sposobu kotwienia w naziomie skarpy.
Stosowanie większych pochyleń skarp determinuje zsuw powierzchniowy.
Dążenie do minimalizacji robót ziemnych często prowadzi do destrukcji skarp.

O sposobach obliczeń stateczności, potrzebnej wytrzymałości pasm geosyntetyków, sposobach kotwienia ich w naziomie i awariach z tym związanych możecie poczytać :

https://inzynieriasrodowiska.com.pl/encyklopedia/awarie-i-uszkodzenia-konstrukcji-z-wbudowanymi-geosyntetykami

https://inzynieriasrodowiska.com.pl/encyklopedia/efektywnosc-zabezpieczen-skarp-i-stokow

https://inzynieriasrodowiska.com.pl/encyklopedia/geomembrany-hdpe---zasady-prawidlowego-projektowania-i-wykonywania

https://inzynieriasrodowiska.com.pl/encyklopedia/schematy-zakotwienia-geosyntetykow-w-naziomie-skarp