Parciem (naporem lub uderzeniem) hydrodynamicznym nazywamy sumę ciśnień, jaką wywiera strumień cieczy wypływający z otworu lub przystawki i skierowany na element przegrody, ścianki przewodu lub na ciało znajdujące się na jego drodze. Parcie hydrodynamiczne na ścianę prostopadłą do kierunku strumienia równe jest ciężarowi słupa wody, którego podstawą jest przekrój strumienia, a wysokością podwojona wysokość prędkości. Parcie hydrodynamiczne jest dwa razy większe od parcia hydrostatycznego (rys. 1). Parcie hydrodynamiczne ( uderzenie strumienia) zależy także od kształtu i wymiarów przegrody oraz od jej położenia w stosunku do kierunku strumienia.
N = 2γ F∙h
gdzie: 
Rys. 1. Podstawowy schemat parcia hydrodynamicznego na ścianę prostopadłą i wklęsłą
Uderzenie strumienia cieczy ma ważne znaczenie praktyczne w górnictwie, pożarnictwie, budownictwie hydrotechnicznym, szczególnie przy budowie i eksploatacji mola i falochronów, w turbinach wodnych itd. W przypadku ściany wklęsłej przy odgięciu strug pod katem 180o parcie będzie równe :
N = 4γ F∙h
Literatura:
- Kollis W. [i in.]: Przewodnik budownictwa wodno-melioracyjnego. Tom I. PWRiL, Warszawa 1955,
- Linder F.: Budowa mostów. Cz. I. PWSZ 1970 r.