Przepławki są konstrukcjami hydrotechnicznymi budowanymi w celu umożliwienia pokonania bariery w rzece (zapory, jazu, progu wodnego itp.) przez migrujące ryby. Większość istniejących przepławek ma za zadanie umożliwienie migracji rybom i innym organizmom wodnym w górę rzeki, rzadziej w górę i w dół rzeki. Projektowanie przepławek naturalnych w postaci kanałów obiegowych, ramp dennych i pochylni wymaga dysponowania dużą ilością terenu lub zabudową głównego nurtu narzutami kamiennymi z reguły rozproszonymi.

Kąt ujścia wody z przepławki lub kanału towarzyszącego powinien być ostry w stosunku do nurtu rzeki i nie powinien przekraczać 30o.

Są to rozwiązania ekologiczne, dobrze komponujące się z krajobrazem z niskimi kosztami realizacji. Dopuszczalne prędkości przepływu wody w przepławce dla ryb wynoszą 1-2 m/s. Natomiast akceptowalne różnice poziomów dna pomiędzy sąsiadującymi ze sobą komorami przepławki wynoszą od 0,05 – 0,2 m. Nachylenie przepławki kształtuje się 1:10 – 1:50.
Innym rodzajem przepławek są przepławki o typowo technicznym charakterze:

  •  przepławki szczelinowe,
  •  komorowe,
  •  Denila,
  •  węgorzowe,
  •  śluzy dla ryb,
  •  windy.

Minimalizacje komór i nadmiernie duże spadki powodują, że większość hydrofauny nie może sprostać dużej prędkości przepływu jak i różnicy poziomów poszczególnych komór.

Dno przepławki musi łagodnie łączyć się z dnem rzeki. Oznacza to, że dno przepławki i dno rzeki na dolnym stanowisku muszą znajdować się na jednakowym poziomie, lub łączyć się poprzez pochylnię (w formie stożka) o nachyleniu jak 1:2. Ten ostatni warunek odnosi się także do stanowisku górnego. Natomiast dla zapewnienia właściwych warunków migracji i bezpieczeństwa ryb w przepławce, minimalna głębokość wody nie może być mniejsza niż 0,30 m w przesmykach i przelewach oraz 0,6 m w basenach głownych lub przejściowych. Głębokości te musza być większe w przypadku ryb wędrownych oraz suma i wynosić odpowiednio powyżej 0,5 m w przesmykach i 0,80 m a nawet 1,30-2,00 m (jesiotr) w basenach. Zawsze korzystne jest zaplanowanie większych głębokości. Do wielkości wędrujących przepławką gatunków ryb, dostosowane być muszą również rozmiary jej komór.
Nagminnie popełnianym błędem, obserwowanym w większości skonstruowanych w Polsce technicznych przepławek jest prostopadłe w stosunku do nurtu rzeki wyprowadzenie wody z przepławki. Badania wykazały, że kąt ujścia wody z przepławki powinien być ostry w stosunku do nurtu rzeki i nie powinien przekraczać 30o. Należy pamiętać, że rozwiązania techniczne są zwykle mało efektywne, ze względu na brak modelowania hydraulicznego. Do tego należy dodać jeszcze brak należytego utrzymania  poprzez okresowe czyszczenie, remonty i modernizacje.