W celu odwzorowania rzeźby terenu mierzy się wysokości poszczególnych punktów leżących na jego powierzchni. Na mapach w dużej skali wpisywane są rzędne tylko charakterystycznych punktów wyniosłości lub obniżeń. Jednak wpisywanie nawet dużej ilości rzędnych rozproszonych nie daje jasnego wyobrażenia o rzeźbie terenu. Pożądanym praktycznie w każdym projekcie jest dopiero naniesienie krzywych łączących punkty o tych samych rzędnych. Krzywe te nazywają się warstwicami. Na szczegółowych mapach terenów płaskich warstwice podawane są co 0,25 – 0,50 m lub co 2,5 – 10,0 m.
Z planu warstwicowego można odczytać wiele informacji, np. :
- spadek terenu,
- wnioskować o rzędnych terenu w punktach pośrednich na zasadzie interpolacji liniowej,
- wyznaczać wododziały i sposób odwodnienia terenu,
- wzniesienia lub niecki terenu,
- ustalać profile drogowe, kolejowe lub sieci drenarskich i zbieraczy.
Rys. 1. Wyznaczanie trasy drogowej z przekrojami na mapie warstwicowej
Rys. 2. Drenowanie podłużne z uwzględnieniem warstwic
Rys. 3. Drenowanie w zakosy z uwzględnieniem warstwic
Rys. 4. Plan drenowania ze zbieraczami z uwzględnieniem wastwic