Składowiska odpadów komunalnych i przemysłowych, wylewiska nieczystości i substancji toksycznych jak również wszelkiego rodzaju zbiorniki wodne, irygacyjne, ziemne, żelbetowe i stalowe, wały ppow., kanały i rowy są szczególną grupą obiektów w których zastosowane geosyntetyki powinny podlegać surowym reżimom technologicznym i zrozumieniem celu przedsięwzięcia przez wszystkie strony biorące udział w realizacji inwestycji. Poszczególne etapy planowanej inwestycji powinny być realizowane w następującej kolejności :

Podłoże gruntowe pod uszczelnienie z geomembrany do głębokości 15 cm powinno być utworzone z gruntów o średnicy ziaren nie przekraczających 2,0 mm i w zależności od rodzaju obiektu  odpowiadać zapisom Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących  lokalizacji budowy, eksploatacji i zamknięcia jakim powinny odpowiadać poszczególne typy składowisk oraz Rozp. Min. Środ. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne   i ich usytuowanie. Układanie geomembran na podłożu naturalnym wymaga szczególnie dokładnego jego przygotowania, poprzez usunięcie korzeni, kamieni i innych ostrokrawędzistych przedmiotów oraz gruntów słabych ( torfów i namułów ). Nie dopuszcza się układania geomembran na  podłożu nawodnionym i przy lokalnych wysiąkach wody. Tego typu powierzchnie powinny być zdrenowane. Ze względu na to, że geomembrany silnie podlegają procesom reologicznym niedopuszczalne jest pozostawienie w podłożu kamieni. Podłoże powinno spełniać warunki stanu granicznego nośności i użytkowania. Maksymalna dopuszczalna głębokość kolein w trakcie układania geomembrany nie może przekraczać 10 mm. Podłoża betonowe i skalne powinny być starannie wygładzone bez wyraźnych spękań i ostrych krawędzi. Wszelkie załamania powierzchni i naroża powinny być zaokrąglone krzywizną o promieniu  około 50 mm. Często w takich przypadkach projektuje się zastosowanie geowłóknin ochronnych jedno- lub dwustronnych minimalizując w ten sposób możliwość przebicia od strony podłoża. Przygotowanie podłoża pod geomembrany powinno być nadzorowane przez geotechnika. W trakcie wykładania geomembran w zbiornikach z płaszczem stalowym należy zwrócić uwagę na dokładność zeszlifowania spoin oraz dokładność usunięcia wszelkich elementów montażowych. Przygotowanie podłoża powinno być poddane wizji lokalnej z udziałem przedstawicieli inwestora, wykonawcy robót ziemnych, firmy instalującej geomembranę i nadzoru inwestorskiego. Z wizji lokalnej powinien być sporządzony protokół w, którym powinny być  wymienione ewentualne zastrzeżenia co do jakości oraz wszelkie uwagi dotyczące koordynacji prac. Do wykonywania uszczelnień z tworzyw sztucznych na różnego rodzaju obiektach dopuszcza się jedynie geomembrany mające deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z normą materiałową lub z aprobatą techniczną. Właściwa identyfikacja wyrobu na budowie jest podstawą kontroli jakości wyrobu i decyduje o jakości wykonanego obiektu. Sam  wygląd zewnętrzny geomembrany nie może być podstawą oceny, chyba że wyrób i jego opakowanie są wyposażone w nie budzące  wątpliwości znaki identyfikacyjne producenta i zawierają odpowiednie oznakowania z numeracją partii produkcyjnej i poszczególnych bel wraz z podaniem systemu kontroli jakości producenta.

Fot.1. Przykłady znaków identyfikacyjnych na geomembranach.

Rys. 1. Schemat systemu odbioru materiału na budowie

We wszystkich działach budownictwa do budowy, remontów, eksploatacji i konserwacji obiektów budowlanych wykorzy­stywać można tylko te wyroby budowlane, które zostały do­puszczone do obrotu. Wynika z tego, że już na etapie koncepcji i projektowania należy programować użycie wyłącznie takich wyrobów, konieczne jest więc między innymi zrozumienie sze­regu pojęć z dziedziny unijnego i krajowego prawa. Deklaracja Właściwości Użytkowych - od 1 lipca 2013 r. obowiązują nowe przepisy w zakresie sposobu wprowadza­nia materiałów budowlanych do sprzedaży - Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z 9 mar­ca 2011 r. (z późn. zm.), które ustanawia zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchyla dyrektywę Rady 89/106/EWG. W wyniku zmiany w ustawodawstwie producenci materiałów budowlanych zastą­pili Deklaracje Zgodności nowymi Deklaracjami Właściwości Użytkowych. Firmy zostały zobligowane do przedstawiania wiarygodnych danych na temat materiałów budowlanych do­tyczących właściwości użytkowych. W praktyce oznacza to, że określono wspólny język techniczny do stosowania przez wszystkich producentów wprowadzających produkty, zwane w rozporządzeniu „wyrobami na rynek" i ułatwiono klientom zakup odpowiednich materiałów, dzięki dostępowi do pełnych danych o jego właściwościach. Każda dostawa na plac budo Pozostało jeszcze 90% tekstu