Z punktu widzenia konstrukcji składowiska i statyki obiektu wszelkie posadowienia, zakotwienia geomembran i projektowanie obsypek drenażowo-ochronnych wymagają zwrócenia szczególnej uwagi na właściwą ocenę stateczności poszczególnych warstw. Metody projektowania skarp uszczelnionych geomembranami wymagają wielu analiz w zakresie planowanych układów warstw na skarpach:
sama geomembrana, podkład geotekstylny / geomembrana, geomembrana / przykrycie z geosyntetyków, podkład geotekstylny / geomembrana / przykrycie z geosyntetyków.Zaprezentowane systemy warstwowe służą między innymi zwiększeniu odporności geomembrany na przebicie, zapewniają czystą powierzchnię roboczą do wykonywania zgrzewów, a także służą do odprowadzania w płaszczyźnie uszczelnienia gazów i odcieków oraz wody skraplającej się pod powierzchnią geomembrany. Statecznością obsypki nazywamy układ sił utrzymujących stan graniczny równowagi, gdy wzdłuż ciągłej powierzchni po geomembranie siły ścinające nie przekraczają wytrzymałości gruntu na ścinanie. Uszczelnienie obiektu wykonując na skarpach wiąże się z wieloma problemami. Ważnym jest zapewnienie odpowiedniej stateczności skarp wraz z ułożonym uszczelnieniem. Kąt tarcia pomiędzy dolną powierzchnią geomembrany i uszczelnieniem mineralnym na skarpie musi być większy od kąta tarcia między górną powierzchnią geomembrany i warstwą filtracyjną/ochronną, a ten z kolei większy od kąta tarcia wewnętrznego gruntu w warstwie filtracyjnej. W zależności od wartości współczynnika stateczności Fs wystąpienie osuwiska można uznać za :
bardzo mało prawdopodobne Fs ≥ 1,3, mało prawdopodobne &n Pozostało jeszcze 90% tekstu