Grunty organiczne są to grunty, w których zawartość substancji organicznej przekracza 2 %. Zaliczane są do gruntów typowo słabonośnych, czyli takich, które pod obciążeniem ulegają znacznym odkształceniom.

Zgodnie z normą PN-86/B-02480 wśród gruntów organicznych wyróżnia się:

  • grunty próchniczne H - grunty nieskaliste, w których zawartość części organicznych jest większa od 2%, i jest wynikiem wegetacji roślinnej oraz obecności mikroflory i mikrofauny,
  • namuły Nm - grunty powstałe na skutek osadzania się substancji mineralnych i organicznych w środowisku wodnym (rozróżnia się: namuły piaszczyste Nmp -mające właściwości gruntu niespoistego oraz namuły gliniaste Nmg - odpowiadające gruntom spoistym),
  • gytie Gy - namuły z zawartością węglanu wapnia ponad 5%, który może wiązać szkielet gruntu, nadając mu charakter gruntu skalistego o niskiej wartości Rc,
  • torfy T - grunty powstałe z obumarłych i podlegających stopniowej karbonizacji części roślin; torfy cechuje na ogół zawartość części organicznych większa od 30%,
  • węgle brunatne WB i kamienne WK - grunty skaliste, powstałe na skutek silnej karbonizacji substancji roślinnych.

Rys.1. Podział gruntów organicznych (PN-86/B-02480)

 

Fot. 1. Próbka torfu ze świdra

 

Poprzez swoją złożoność struktury grunty te nie są w żaden sposób znormalizowane, tj. nie ma zestawień ich parametrów, a badając należy każdorazowo wykonać pełny zakres badań terenowych jak i laboratoryjnych.

W podziale gruntów organicznych przyjmowane są kryteria:

  • zawartość części organicznych Iom,
  • zawartość CaCO3,
  • siedlisko i 
  • geneza powstania.

 

Według  normy klasyfikacyjnej PN-86/B-02480 oraz Instrukcji badań podłoża gruntowego (1998) wyróżnia się:

  • grunty próchniczne (2%<Iom<5%) — grunty nieskaliste, w których zawartość części organicznych jest wynikiem wegetacji roślinnej oraz obecności mikroflory i mikrofauny,
  • grunty mineralno-organiczne (5%<Iom<15%), powstałe w zagłębieniach poza dolinami rzek,
  • namuły (5%<Iom<30%), z podziałem na namuły piaszczyste i namuły gliniaste; grunty
    powstałe  w  wyniku  osadzania  się   substancji  mineralnych   i   organicznych
    w środowisku wodnym, osady akumulacji rzecznej facji starorzecza lub deltowej,
  • gytie mineralne (5%<Iom<30%, 12%<CaCO3<80%), namuły z zawartością węglanu wapnia > 5%,
  • gytie organiczne (Iom>30%, 20%<CaCO3<80%), 
  • kreda jeziorna (CaCO3>80%),
  • torfy (Iom>30%), grunty powstałe z obumarłych i podlegających stopniowej karbonizacji części roślin.
  • węgle brunatne i węgle kamienne - grunty skaliste powstałe w wyniku silnej karbonizacji substancji roślinnych.

Tab. 1. Podział gruntów nieskalistych, organicznych ze względu na zawartość części organicznych.