Stabilizacja popiołami lotnymi aktywnymi (tj. zawierającymi co najmniej 7% wolnego wapna) jest metodą wzmocnienia gruntów mało- i średnio spoistych o wskaźniku plastyczności Ip do 20%, w celu poprawy nośności i zmniejszenia wrażliwości na wpływy atmosferyczne. Mieszanki te wykorzystuje się na ulepszone podłoże oraz na podbudowę zasadniczą i pomocniczą nawierzchni.
Proces technologiczny stabilizacji popiołami aktywnymi polega na zmieszaniu rozdrobnionego gruntu z optymalną ilością popiołu i wody, a w razie potrzeby dodatków ulepszających grunt, oraz zagęszczeniu wytworzonej mieszanki. Orientacyjnie zawartość popiołów w mieszance do ulepszonego podłoża, w stosunku do masy gruntu suchego wynosi od 6% do 10%. Jako dodatki ułatwiające zagęszczanie można stosować środki ulepszające (powierzchniowo czynne) rozcieńczone wodą w proporcji 1:200 (1:400).
Wilgotność przed zagęszczeniem powinna być zbliżona do wilgotności optymalnej (w przedziale 0,9 ÷ 1,1 wopt). Zagęszczanie należy zakończyć w dniu prowadzenia robót, a w przypadku dodawania cementu - w ciągu 5 godzin od rozpoczęcia mieszania go z gruntem.