Problemy właściwego zagospodarowania i zabezpieczenia stoków naturalnych nabierają szczególnego znaczenia w przypadku terenów położonych w południowo-wschodniej części Polski, w utworach fliszowych z wysokim wskaźnikiem osuwiskowości. Wskaźnik ten jest tam największy w Polsce i wynosi 1 osuwisko na 1 km2 powierzchni.  Poza Karpatami osuwiska występują najczęściej na stromych brzegach morza, w środkowym brzegu Wisły, w dolinach Noteci i Warty, w rejonie kieleckim oraz pomorskim i mazurskim.

Rys.1. Rozmieszczenie obszarów zagrożonych ruchami masowymi ziemi w Polsce (dane  PIG).

Stabilizacja skarp nasypów i wykopów jest również dużym wyzwaniem nie tylko projektowym ale i wykonawczym. Zarówno na zboczach naturalnych jak i formowanych skarpach nasypów i wykopów w obiektach liniowych mogą występować różne przemieszczenia mas gruntowych:

spełzywanie, spływy, obrywanie, zsuwy i osuwiska.

Co przyczynia się do powstawania tych zjawisk ?

Na pewno należy tu wymienić : 

niejednorodność ośrodków gruntowo-skalnych,  zaburzenia glacitektoniczne,  zmienny udział facji litologicznych,  olbrzymi i zmienny rozrzut parametrów fizyko-mechanicznych poszczególnych warstw   gruntowych w podłożu,  istnienie warstw wodonośnych,  wzrost wilgotności gruntów po długotrwałych i intensywnych opadach lub roztopach,  nieprzemyślane działanie człowieka (podkopanie lub zmiana ukształtowania stoku),  obciążenie poprzez zabudowę,  erozja od wód płynących lub spływów powierzchniowych,  wibracje związane z robota Pozostało jeszcze 90% tekstu