Wzory prof. Dębskiego służą do obliczania przepływów na podstawie opadów.
Wzór dla dorocznej wielkiej wody:
Q3 = CF2/3 m3/s
gdzie:
C - współczynnik zależny od cech zlewni,
F - powierzchnia zlewni.
Otrzymany z powyższego wzoru przepływ Q3 odpowiada dla terenów podgórskich i górskich wodzie dorocznej letniej, tj. Q3l powstającej w wyniku ulew letnich.
Na pozostałych terenach Polski najwyższe stany doroczne występują wiosną podczas topnienia śniegów, a przepływy letnie Q3l są mniejsze od zimowych Q3z.
Wzory te są typowo regionalne i nie mogą bez wcześniejszych analiz być stosowane jako uniwersalne.
Dla przejścia dorocznej wielkiej wody do dorocznej wody letniej posługujemy się wzorem:
Q3l = K ∙ Q
gdzie:
K ≤ l .
Poniżej zestawiono w formie tabelarycznej wartości poszczególnych czynników użytych we wzorach prof. Dębskiego.
Wartość współczynnika C do wzoru prof. Dębskiego Q3l =CF2/3
Wartość współczynnika K do wzoru prof. Dębskiego Q3l = KQ3
Jeżeli zachodzi potrzeba obliczenia przepływu wielkiej wody dorocznej dla cieku nie zamieszczonego w wykazie i nie mającego wodowskazów ani dłużej trwających obserwacji, to można wykorzystać wzór prof. Dębskiego, dobierając wartość C na podstawie obliczonego przez prof. Dębskiego współczynnika C dla zlewni sąsiednich o cechach możliwie najbardziej zbliżonych do zlewni badanej.
Do obliczenia objętości przepływu wielkiej wody w czasie wezbrania krytycznego służy wzór
lg Q = MC+ NlgF+ DX - 3,0
gdzie:
Q - objętość przepływu o żądanym prawdopodobieństwie p w m3/s;
F - powierzchnia zlewni w km2;
M, N, D - współczynniki zależne od przyjętego stopnia prawdopodobieństwa;
X - współczynnik regionalny;
C - charakterystyka odpływu wielkiej wody w danym miejscu i dorzeczu.
Spływy jednostkowe przybliżone
Dla łatwej kontroli obliczeń przybliżonych (orientacyjnych) lub w przypadkach mniej ważnych można korzystać z danych tabeli spływów w l/s na 1 km2 dorzeczy przy przeciętnych warunkach gleby i rocznym opadzie około 550 mm.
Wielkości spływów jednostkowych z 1 km2 dorzecza w l/s
Podane wartości I odpowiadają spadom podłużnym dorzecza od źródeł do danego przekroju.
Dla opadów większych od 500 mm należy, korzystając z tabeli, proporcjonalnie zwiększyć spływy jednostkowe.