Pomiary hydrometryczne prowadzone są w systemie ekspedycyjnym lub stacjonarnych badań terminowych i ciągłych. W naszym kraju pomiary stacjonarne realizowane na posterunkach i stacjach przez służbę hydrologiczną składającą się z licznych obserwatorów i pracowników powstałego w 1973 r. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW). Wywodzi się on z utworzonego w 1919 r. Biura Hydrograficznego w Ministerstwie Komunikacji, które zostało po kilku miesiącach przekształcone w Wydział Hydrograficzny Ministerstwa Robót Publicznych. Kolejne reorganizacje doprowadziły do powołania: Biura Hydrograficznego w 1923 r., Instytutu Hydrograficznego w 1932 r., Państwowego Instytutu Hydrologiczno-Meteorologicznego (PIHM) w 1945 r. oraz IMGW działającego od 1973 r. do chwili obecnej.
W Polsce istnieje sieć obserwacyjno-pomiarowa czynników hydrologicznych i meteorologicznych. Są to stacje synoptyczne i posterunki meteorologiczne (rys.1):

  •     wodowskazowe dla wód powierzchniowych i podziemnych, wydajności źródeł, ewaporometrycznych i morskich,
  •     opadowe lub meteorologiczne i fenologiczne.


Rys.1. Rozmieszczenie posterunków i stacji meteorologicznych IMGW w Polsce

 

Istnieją stacje hydrologiczne lub meteorologiczne oraz hydrologiczno-meteorologiczne; klimatologiczne, areologiczne i stacje do badań specjalnych.
Posterunki sieci meteorologicznej prowadzą obserwacje:

  •  opadów atmosferycznych,
  •  termiki powietrza i gruntu,
  •  wilgotności powietrza,
  •  grubości pokrywy śnieżnej i jej gęstości,
  •  nasłonecznienia i
  •  obserwacje fenologiczne odnoszące się do rozwoju roślin.

Niektóre stacje realizują rozszerzony program badań i pomiarów, np. zanieczyszczeń atmosfery, skażeń radioaktywnych, natężenia promieniowania bezpośredniego, składników bilansu radiacyjnego oraz pomiarów radarowych i odbioru danych satelitarnych wchodzących w skład teledetekcji.
Ponadto w naszym kraju istnieją specjalistyczne posterunki i terenowe stacje badawcze instytutów naukowo-badawczych oraz uczelni wyższych.
Wyniki pomiarów i badań oraz opracowania syntetyczne i problemowe są publikowane przez ich wydawnictwa, przy czym najbogatsze zbiory pod względem czasu i przestrzeni posiada Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Szczegółowsze informacje na ten temat można znaleźć w literaturze tematu.