Linie na mapie klimatycznej łączące punkty o jednakowych opadach. Wyznacza się je podobnie jak w geodezji np. warstwice.
Stosuje się tutaj metody interpolacji liniowej, harfy lub też inne.
Mapa izohiet z sum opadów rocznych.
W celu sporządzenia takiej mapy należy nanieść punkty w których istnieją stacje opadowe z podaniem obok wysokości opadów za rozpatrywany okres – np. roczny lub miesięczny.
Przedział wartości ekstremalnych oraz wymagany stopień dokładności podziału tych wartości pomiędzy sąsiednimi izohietami służy do ustalenia skoku między tymi izoliniami.
Dla warunków panujących w Polsce dla sum opadów rocznych ustala się skok wynosi 100 mm, a dla miesięcznych 10 lub 20 mm.