Ładowarki są maszynami, które łączą w sobie właściwości środków transportowych (przejazd z materiałem) oraz urządzeń załadowczo-przeładunkowych. Służą także do urabiania gruntów mineralnych sypkich i porządkowania terenu oraz wykonywania płytkich wykopów.
Fot. 1. Ładowarka czołowa
Klasyfikacja ładowarek :
- w zależności od rodzaju podstawowego elementu roboczego
- jednonaczyniowe
- czołowe zwykłe
- czołowe z wysięgnikiem obrotowym
- czołowe z łyżką o bocznym wysypie
- przegubowe dwuczłonowe
- zasięrzutne,
- wielonaczyniowe
2. w zależności od charakteru pracy
- praca cykliczna
- praca ciągła
3. w zależności od rodzaju podwozia
- kołowe
- gąsienicowe
- kołowo-gąsienicowe obecnie rzadko stosowane
4. w zależności od systemu sterowania
- mechaniczne - linowe
- hydrauliczne
5 w zależności od sposobu poruszania się
- przyczepne (obecnie rzadziej stosowane)
- samojezdne
Ładowarki jednonaczyniowe dzięki bogatemu osprzętowi oraz dużej operatywności, stały się w ostatnich latach uniwersalnymi maszynami do robót załadunkowo-wyładunkowych, ziemnych, a nawet budowlano-montażowych, pełniąc rolę maszyn do transportu w płaszczyźnie poziomej i pionowej, a także do odspajania mas ziemnych.
Obecnie wyróżnia się pięć zasadniczych typów konstrukcyjnych ładowarek jednonaczyniowych :
- Ładowarki czołowe - z narzędziem roboczym umocowanym do wysięgnika poruszającego się tylko w płaszczyźnie pionowej* Sterowanie ruchami w płaszczyźnie poziomej wymaga manewru całą maszyną, co wydłuża czas cyklu roboczego do 50-70 s /przy załadunku materiałów sypkich/ oraz wymaga znacznego frontu pracy.
- Ładowarki czołowe z łyżką o bocznym wysypie - wymagają mniejszego frontu pracy i dokładnego podstawienia środków transportu do odbioru ładunku* Czas cyklu 30-40 sek.
- Ładowarki zasięrzutne - o stosunkowo krótkim cyklu pracy 20-30 sek. Rzadko produkowane z uwagi na trudności konstrukcyjne. Mogą pracować na bardzo ograniczonej powierzchni.
- Ładowarki obrotowe - wysięgnik z łyżką ma możliwość obrotu o 180° w płaszczyźnie poziomej. Nie wymagają dużego frontu pracy, a ich cykl roboczy wynosi 35-45 s.
- Ładowarki przegubowe dwuczłonowe. Narzędzie robocze z wysięgnikiem zainstalowane jest na przednim członie z własną osią napędzaną połączonym przegubowo z członem tylnym - napędowym. Stanowią najnowszą konstrukcję tych maszyn. Charakteryzują się dużą zwrotnością, a w związku z tym wydajnością, wyższą o około 40 % od ładowarek czołowych.
Zaleca się stosowanie ładowarek obrotowych do prac załadunkowo-wyładunkowych na placach składowych, gdzie przestrzeń operacyjna jest stosunkowo niewielka. Ładowarki przegubowe powinno się stosować do załadunku urobku ziemnego na środki transportu, gdzie wymagana jest wysoka wydajność robót, realizowanych w ciężkich warunkach terenowych. Ładowarki czołowe lub przegubowe stosuje się przy realizacji robót ziemnych, gdzie z uwagi na duże zakresy nie jest wymagana wysoka zwrotność. Za pomocą ładowarek mogą być wykonywane lekkie roboty ziemne (płytkie wykopy, eksploatacja kopalni piasku i żwiru) w gruntach, gdy opory urabiania nie przekraczają 2 kG/cm2.
Szeroki zakres zastosowań ładowarek jednonaczyniowych umożliwia także ich bogaty osprzęt wymienny, który stanowią :
- łyżki o pojemności do 5 m3 do odspajania i załadunku mas ziemnych, konstruowane w postaci przedsiębiernych, podsiębiernych i chwytakowych do wykonywania wykopów szeroko- lub wąskoprzestrzennych w gruntach sypkich lub zbrylonych dzięki możliwości wymiany zębów w zależności od rodzaju gruntu,
- chwytaki do materiałów dłużycowych, tj. rury, pręty, bale drewniane itp./
- chwytaki do materiałów sztukowych - pojemniki, beczki,
- platformy lub widły do skrzyń, kontenerów i palet,
- uniwersalne zblocza z hakami o nośności przekraczającej 150 kN.
- Niekiedy ładowarki wyposażone są w lemiesz spycharki lub do wycinania zarośli, a także zrywarkę.
Ładowarki wielonaczyniowe, w których element roboczy stanowią czerpaki zainstalowane na łańcuchu, znajdują stosunkowo ograniczone zastosowanie w budownictwie drogowym, gdyż wygodniejsze na budowie są ruchliwe, mniejsze od nich ładowarki jednonaczyniowe. Przyczyną jest również charakter ich pracy, wymagający dla efektywniejszego wykorzystania, zabiegów natury organizacyjnej. Ładowarki te znajdują przede wszystkim zastosowanie na dużych placach składowych wytwórni mas mineralno - biturnicznych lub do robót załadunkowo-wyładunkowych materiałów sypkich. Mogą być także stosowane na trasie budowanej drogi lub w kopalniach piasku i żwirów do załadunku urobku ziemnego odspojonego przez inne maszyny.
Fot. 2. Koparko - ładowarka
Fot. 3. Ładowarka czołowa
Rys. 1. Ładowarki jednonaczyniowe
Rys. 2. Ładowarka zasięrzutna
Fot. 4. Ładowarka zasięrzutna