Na parowanie terenowe wpływ mają procesy fizyczne, biologiczne i gospodarcze.
Wielkości parowania w praktyce oblicza się , m.in. za pomocą wzorów Turca, Kollisa, Kootena i Ostromęckiego. Należy podkreślić, że pomimo upływu dość znacznego czasu od pierwszych prób określenia parowania, to do tej pory nie udało się jeszcze dobrze opracować tych metod z kalibracją włącznie.

W poniższej tabeli zestawiono wielkości parowania terenowego wg Parole’go zależnie od średniej temperatury powietrza i wysokości opadów atmosferycznyc

 

Uwaga:

Ze względu na klimat Polski w tej długości geograficznej i związane z tym niskie parowanie, tradycyjne szczelne zbiorniki odparowujące nie spełniają swoich zadań.
Projektowanie tego typu obiektów, szczególnie w otoczeniu dróg, wynika poniekąd z niewiedzy projektantów, a także często jest to odbierane jako swoisty akt ich desperacji z uwagi na brak innego sposobu zagospodarowania wód opadowych lub wód ze spływów powierzchniowych.
A przecież istnieje szereg innych metod zagospodarowania tych wód i poprawienia bilansu wodnego.
Szerzej o tych zagadnieniach można poczytać w pod hasłem :

  • zbiorniki odparowujące i
  • zastosowanie geosyntetyków przy budowie drogowych zbiorników retencyjnych i  przeciwpożarowych.

 

Literatura :

  1. Pałys F., Smoręda Z.: Poradnik technika melioranta. PWRiL, W-wa 1986,
  2. Ekologiczne zagadnienia odwodnienia pasa drogowego. GDDKiA/IBDiM, W-wa 2009 (pdf do pobrania ze strony GDDKiA)
  3. Zalecenia dotyczące stosowania geosyntetyków w odwodnieniach dróg. GDDKiA/IBDiM, W-wa 2009 (pdf do pobrania ze strony GDDKiA).