Warstwy przeciwerozyjne w korytach rzek, kanałów zrzutowych i ulgi muszą spełniać wymagania dotyczące skarp oraz wytrzymywać działanie dodatkowych sił wywoływanych przepływem wody powodziowej. We wszystkich metodach projektowania kanałów stosuje się nomogramy lub wzór Manninga do określania przepustowości i prędkości przepływu lub maksymalnego naprężenia ścinającego działającego na warstwę przeciwerozyjną kanału. Dostępne są także tabelaryczne zestawienia dopuszczalnych prędkości przepływu wody dla różnych systemów antyerozyjnych.

Pozostało jeszcze 90% tekstu