Parę lat temu napisałem artykuł o barierach ochronnych. Jeżdżąc dużo na motocyklu inaczej postrzegam wiele sytuacji na drodze i w bezpośrednim sąsiedztwie, niż kierowcy jeżdżący tylko dwuśladami. Tym razem kilka uwag i spostrzeżeń o obiektach znajdujących się w pasie drogowym, szczególnie drzewach przydrożnych. Pas drogowy drogi publicznej został zdefiniowany w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych  (Dz.U. z 2013r. poz. 260 z późn. zm.) – art. 4, pkt 1 - pas drogowy  to wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w  którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą. Poza drzewami przydrożnymi, inne urządzenia obce na drogach nie należą również ani do urządzeń drogowych, ani też nie wspomagają obsługi ruchu drogowego. Do urządzeń obcych należą:

tereny kolejowe, tramwaje podmiejskie, slupy linii teletechnicznych, linie energetyczne, przewody podziemne i  słupy reklam na poboczach.

Prawidłowe zagospodarowanie pasa drogowego można prześledzić na poniższym rysunku.

Rys. 1. Prawidłowe zagospodarowanie pasa drogowego: 1 - słupy linii teletechnicznych, 2 – znak odległościowy, 3 – znak ostrzegawczy, 4 – skład materiałów drogowych

Jednak, jak pokazują wszelkiego rodzaju statystyki, to drzewa przydrożne znajdujące się w koronie drogi są jednym z istotnych zagrożeń w bezpieczeństwie ruchu drogowego.

Fot 1,2,3. Przykład odcinków dróg z drzewami przydrożnymi.

Analizy danych ze statystyk są przerażające, ale i łatwe do zrozumienia. Drzewo uczestniczące w zdarzeniu drogowym zalicza się przecież do elementów twardych. Wskaźniki zabitych i rannych są zdecydowanie gorsze od innych zdarzeń.

Fot. 4,5,6. Wypadek drogowy z udziałem dr Pozostało jeszcze 90% tekstu