Stan techniczny i trwałość konstrukcji budowlanej odnosi się zawsze do niezawodności tegoż obiektu w czasie jego realizacji i użytkowania.
Wyróżniamy tutaj :

  • stan zerowy,
  • stan surowy,
  • stan początkowy, w którym mieszczą się parametry techniczne i ekonomiczne obiektu nowego,
  • stan użytkowy, po którego przekroczeniu obiekt powinien być poddany zabiegom profilaktycznym, ponieważ w przeciwnym razie wystąpi uznane za niekorzystne pogorszenie parametrów technicznych i ekonomicznych procesu użytkowania,
  • stan graniczny to stan, w którym określone parametry osiągnęły wartości uznane za niedopuszczalne ze względów technicznych, funkcjonalnych i (lub) ekonomicznych; po przekroczeniu stanu granicznego obiekt przestaje być użytkowany na skutek braku fizycznych możliwości funkcjonowania albo w wyniku decyzji użytkowania,
  • stan remontowy, w którym mieszczą się parametry obiektu po naprawie gruntownej (remoncie kapitalnym).

Stan graniczny to stan, poza którym konstrukcja przestaje spełniać obliczeniowe wymagania użytkowe (stany graniczne oddzielają stany pożądane od stanów niepożądanych).