Zarośla na skarpach rowów i kanałów utrudniają nieraz stosowanie maszyn do konserwacji rowów. Zarośla te usuwa się ręcznie lub mechanicznie, co wymaga dużego nakładu pracy oraz zatrudnienia maszyn i robotników. Zastosowanie środków chemicznych do niszczenia krzewów jest wyraźnym przyspieszeniem prac. Do niszczenia krzewów stosuje się następujące herbicydy i pestycydy:

  • środki kontaktowe, których działanie polega na parzącym niszczeniu tkanki okrywającej i liści,
  • środki systemiczne (układowe) działające na pewne rodzaje roślin przez zachwianie toku przemiany materii i powodujące zaburzenia w tkankach twórczych.

Do grupy środków kontaktowych zalicza się: chlorany, siarczany, nitrofenole, pochodne dwumetylomocznika itp. Środki te działają totalnie. Niszczą one niezdrewniałe pędy i liście, mogą być zatem stosowane do niszczenia odrostów powstałych po mechanicznym karczunku dużych drzew. Herbicydy te rozpyla się w ilości do 40 g/m2 i przy koncentracji roztworu 2—3, a nawet do 12%. Odroślą na pniach należy niszczyć chemicznie w okresie wiosennym.
Do grupy środków systemicznych należą: estry kwasu 2,4,5-trój-ehlorofenoksyoctowego (Krzewotox), pochodne kwasu 2,4-dwuchlorofenoksyoctowego (2,4-D), ester butylowy bardzo aktywny oraz mieszaniny preparatów 2,4-D i 2,4,5-T, jak: Snopox, Roundup i Tributon. Środki te niszczą w różnym stopniu wszelkie rośliny dwuliścienne. Stosuje się je w stanie rozpuszczonym w wodzie lub w olejach mineralnych. Wskazane jest przy tym stosowanie dawek w ilości 2—8 kg aktywnej substancji na 1 ha, w zależności od stopnia odporności i wieku opryskiwanych krzewów. Opryskiwanie olejami mineralnymi może być wykonywane nawet w zimie, w temperaturach nie niższych od — 10°C. Zaleca się rozcieńczanie preparatu wodą w ilości 3000—4000 l/ha. Nierozcieńczone oleje mineralne stosuje się w ilości 15—200 l/ha. W okresie wegetacyjnym najlepszym terminem oprysku jest faza od zakończenia wzrostu liści do zakończenia wzrostu pędów. Opryski powinny być wykonywane podczas ciepłej słonecznej pogody, chociaż opady deszczu tuż po wykonaniu zabiegu wcale nie zmniejszają jego skuteczności. Oprysków nie można stosować w okresie kwitnienia roślin, gdyż mogą być one szkodliwe dla pszczół.
Po zastosowaniu opryskiwania w ciągu 2—3 tygodni zaczynają obumierać liście i młode pędy, a pod koniec okresu wegetacyjnego obumierają pozostałe części rośliny. W roku następnym na martwym materiale drzewnym rozwijają się liczne gatunki grzybów i w efekcie ich działania krzewy wysokości do 3 m stają się miękkie i kruche, łącznie z korzeniami. Do opryskiwania krzewów rosnących na skarpach rowów i kanałów można stosować opryskiwacze, montowane na ciągnikach kołowych. Środki chemiczne należy stosować z dużą ostrożnością, tylko w sytuacjach szczególnie tego wymagających, po uprzednim rozważeniu wszystkich przeciwwskazań i przeanalizowaniu skutków ich użycia. Należy także ściśle przestrzegać ogólnych zaleceń bhp umieszczonych na opakowaniach fabrycznych środków do niszczenia krzewów i chwastów.

Literatura :

  1. Bala W., Pichór W.: Organizacja i technologia robót melioracyjnych cz. 2. Materiał szkoleniowy. SITWM, Warszawa 1971,
  2. Kiełbik M.: Budownictwo wodne. T.I i II. PWRiL, Warszawa 1980,
  3. Marcilonek S.: Eksploatacja urządzeń melioracyjnych. PWRiL, Warszawa 1979,
  4. Pałys F., Smoręda Z.: Poradnik technika melioranta. PWRiL, Warszawa 1986,
  5. Zakaszewski C.: Melioracje rolne. PWRiL, Warszawa 1956.