Tab. 1. Minimalne wartości w kryteriach doboru geosyntetyków .
W zależności od zastosowania – materiały geosyntetyczne muszą spełniać odpowiednie kryteria dotyczące właściwości hydraulicznych i mechanicznych- ich minimalne wartości zestawiono w tablicy 4. Kryterium dotyczące właściwości hydraulicznych gwarantuje, że geosyntetyki będą pełnić funkcje drenażowe lub filtracyjne w trakcie projektowanego okresu eksploatacji.
Są to kryteria :
zatrzymywania cząstek gruntu, przepuszczalności i odporności na kolmatację.Kryterium dotyczące właściwości mechanicznych gwarantuje zachowanie struktury geosyntetyków zarówno podczas instalacji jak i w całym projektowanym okresie eksploatacji. Kryterium to obejmuje :
wytrzymałość mechaniczną z uwagi na rozciąganie i przebicie.
1. Kryterium zatrzymywania cząstek gruntu.
Zasada nieprzenikania cząstek gruntu polega na zatrzymywaniu dostatecznej ich ilości , a więc stworzenia stałego progu zapobiegającego migracji cząstek przy zachowaniu projektowanej sprawności filtra. Już w 1985 r. przedstawiono koncepcję pracy filtra, według której pewna ilość cząstek gruntu może przenikać przez geosyntetyki. Ma to na celu zminimalizowanie zatykania się filtra. W tablicy 2 przedstawiono różne kryteria przyjmowane dla geosyntetyków w przypadku przepływu laminarnego. Odrębnym tematem są przepływy burzliwe w kanałach otwartych. Podstawową wadą wszystkich proponowanych kryteriów jest to, że odnoszą się do charakterystycznej wielkości porów danego produktu, a nie całkowitej struktury. Zatem za niepoprawne należy uznać przyjmowanie wyłącznie kryterium zatrzymywania cząstek i kryterium przepuszczalności jako wystarczających wymagań projektowych. Przed przyjęciem danego sposobu określania zatrzymywania projektant powinien sprawdzić założenia i podstawy mechanizmu zatrzymywania oraz zgodność ze specyfikacją warunków późniejszej pracy. Nadal aktualnym problemem pozostaje określenie charakterystycznej wielkości porów. W projektowaniu często przyjmuje się, że geosyntetyki powinny mieć przepuszczalność dziesięciokrotnie większą od przepuszczalności gruntu ze względu na stosunkowo małą ich grubość w porównaniu z filtrowanym gruntem.
Tab. 2. Kryteria retencyjności-zatrzymywania cząstek gruntu dla geosyntetyków (jednokierunkowy przepływ ).[3]
2. Kryterium przepuszczalności.
Tab.3. Kryteria przepuszczalności dla geosyntetyków. [3].
Najczęściej stosowane kryteria przepuszczalności przedstawiono w tablicy 3. Przyjmuje się w nich, że geosyntetyki muszą mieć odpowiednią przepuszczalność w celu zabezpieczenia przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wody w porach i do utrzymania odpowiedniego przepływu.
3. Kryterium odporności na kolmatację.
Kolmatacja występuje wtedy, gdy drobne cząstki gruntu penetrując w głąb geosyntetyków, powodują spadek ich przepuszczalności. Kolmatacja zależy od relacji między ziarnami i cząstkami w gruncie i ich zdolności blokowania porów w geosyntetykach. Wypełnienie większości porów cząstkami gruntu spowoduje znaczną redukcję przepuszczalności i objętości przepływu, a tym samym możemy uzyskać niejednokrotnie efekt quasi geomembrany ( folii – materiał nieprzepuszczalny ). Geosyntetyki nawet o małej porowatości będą bardziej przepuszczalne niż grunt, szczególnie drobnoziarnisty.
Tab.4. Kryteria odporności na kolmatację. [3]
Rys.1. Kryteria retencyjności według różnych autorów dla materiałów tkanych i igłowanych. [2]
Rys.2. Kryteria retencyjności według różnych autorów dla materiałów tkanych i igłowanych. [2]
W tablicy 4 przedstawiono istniejące zalecenia dotyczące oceny podatności geofiltrów na ko Pozostało jeszcze 90% tekstu