Konstrukcje drewniane w urządzeniach wodno-melioracyjnych utrzymują się dobrze w warunkach stałego przebywania pod wodą. Największym zniszczeniom ulegają konstrukcje drewniane na styku wody z powietrzem.
Fot. 1. Umocnienie dna rowu melioracyjnego
Zapobiega się temu zjawisku impregnując drewno lub wykonując fragmenty budowli pracujące w takich warunkach z materiałów bardziej odpornych na stałe zmiany wilgotności. Drewno impregnuje się metodą powlekania powierzchniowego lub kąpieli. Środki impregnacyjne przeciwgrzybowe podano w tabeli 1. Preparaty te zabezpieczają drewno przed grzybami i owadami.
Fot. 2. Zbutwiałe szandory w zamknięciu rowu
Remonty konstrukcji drewnianych polegają na wymianie zniszczonych elementów drewnianych na nowe. Przy wymianie zniszczonych elementów należy sprawdzać, czy nie istnieje możność zastosowania zamiast elementów drewnianych elementów betonowych lub żelbetowych. Jeśli takie możliwości istnieją, należy w każdym wypadku z nich skorzystać. Naprawa drewnianych pali nośnych może polegać na ucięciu części zniszczonych i nadbudowanie nowych elementów betonowych lub żelbetowych
Tab. 1. Preparaty grzybobójcze olejowe i olejowosolowe do impregnacji drewna
Części podwodne są prawie zawsze w dobrym stanie technicznym i można, a nawet należy je wykorzystać. Podobnie należy postąpić, gdy dolne części ścianek szczelnych (nabrzeży itp.), znajdujące się pod wodą są w dobrym stanie. Elementy budowli z drewna znajdujące się stale pod wodą, np. pomosty kładek czy konstrukcje nośne, powinny być zabezpieczone przed wpływami atmosferycznymi, szczególnie w miejscach połączeń, ponieważ wsiąkająca w połączenia woda deszczowa powoduje ich szybkie niszczenie. Konstrukcje drewniane powinny być corocznie powlekane preparatami grzybobójczymi olejowymi podczas dobrej pogody (w sierpniu), kiedy drewno jest suche, nagrzane i dobrze przyjmuje roztwór impregnacyjny. Deski pomostów i bale oporowe najszybciej ulegają zniszczeniu na wspornikach, zazwyczaj stalowych lub betonowych, dlatego należy zwracać szczególną uwagę- na właściwą konserwację wsporników podczas zakładania pomostów. Drewno w miejscu styku ze stalą lub betonem powinno być powlekane lepikiem. Szybkiemu zniszczeniu ulegają również konstrukcje drewniane umieszczone w ramach stalowych, w miejscach styków tych materiałów oraz w miejscach połączeń gwoździami czy śrubami. Nowe elementy drewniane przed wymianą należy odpowiednio nasączyć materiałem impregnującym, najlepiej poprzez zastosowanie kąpieli, zaś konstrukcje stalowe należy oczyścić z rdzy i pokryć powłoką malarską z 80% minii, a następnie lepikiem asfaltowym. Przedłuża to znacznie okres pracy urządzenia zwłaszcza w środowisku wodnym.
Literatura :
- Bala W., Pichór W.: Organizacja i technologia robót melioracyjnych cz. 2. Materiał szkoleniowy. SITWM, Warszawa 1971,
- Kiełbik M.: Budownictwo wodne. T.I i II. PWRiL, Warszawa 1980,
- Marcilonek S.: Eksploatacja urządzeń melioracyjnych. PWRiL, Warszawa 1979,
- Pałys F., Smoręda Z.: Poradnik technika melioranta. PWRiL, Warszawa 1986,
- Zakaszewski C.: Melioracje rolne. PWRiL, Warszawa 1956.