Obniżenie poziomu wód gruntowych ma na celu odwodnienie wykopu pod budowę, aby wykonywanie robót ziemnych, jak i późniejszych robót budowlanych i montażowych mogło odbywać się w wykopie suchym. Zadanie to wymaga, aby właściwe roboty budowlane były poprzedzone przez prace odwodnieniowe. Zasada metody polega na stworzeniu depresji wód gruntowych w obrębie placu budowy przez pompowanie wody z szeregu studni depresyjnych. Działanie tych studni pokazano na rys. 1.
Rys.1. Schemat działania studni depresyjnych
Przez stałe pompowanie wody ze studni powstaje depresja, początkowo niewielka (2—2); po pewnym czasie, gdy nastąpi równowaga pomiędzy ilością wody dopływającej i pompowanej, depresja osiągnie maksimum. Powierzchnia zwierciadła wody gruntowej ustabilizuje się wtedy tak, jak podano na rys. 1, według krzywej 3—3. Dla zabezpieczenia dna wykopu przed ewentualnością włoskowatego podsiąkania pożądane jest, aby obniżenie (e) zw. w. gruntowej pod dnem wykopu wynosiło w najbardziej niekorzystnym miejscu co najmniej 0,50 m. W czasie pompowania ruch wody gruntowej będzie się odbywać w kierunku od wykopu do studni (strzałki na rys. 1), a więc odwrotnie do tego, co następuje przy pompowaniu bezpośrednio z wykopu. Dlatego też przy stosowaniu metody obniżania poziomu wód gruntowych nie zachodzi obawa powstania kurzawki. Uzyskanie dobrych wyników tą metodą zależy od właściwego przyjęcia do obliczeń następujących danych:
współczynnika k wodoprzepuszczalności gruntu, należytego rozmieszczenia studni depresyjnych oraz właściwego ustalenia głębokości założenia filtrów studziennych.Typowe schematy obniżania poziomu wód gruntowych. | Sposoby wykonania depresji wodno-gruntowej zależą od wymiarów i kształtu wykopu w rzucie, jego głębokości, współczynnika przepuszczalności gruntu oraz celu odwodnienia. Poniżej podano schematy zastosowania studni depresyjnych w przypadkach typowych. 1. Schematy rozmieszczenia studni depresyjnych w zależności od wymiarów wykopu:
Pozostało jeszcze 90% tekstu