Najważniejszym aspektem instalacji geomembran są spoiny – połączenia poszczególnych arkuszy geomembrany. Prawidłowe wykonawstwo spoin decyduje o szczelności całego układu. Dlatego też zagadnienie to powinno być przedmiotem szerszych opracowań praktycznych jak i teoretycznych skierowanych do wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego. Osiągnięcie stosownego zasobu wiedzy na temat połączeń geomembran na budowie nie tylko przez operatora sprzętu zgrzewającego ale również przez projektanta i nadzór inwestorski powinno doprowadzić do eliminacji wielu błędów.
Podstawowy mechanizm łączenia geomembran polimerowych polega na tymczasowej reorganizacji struktury polimeru poprzez stopienie lub zmiękczenie na dwóch przyległych powierzchniach, które są poddawane procesowi łączenia ze sobą w kontrolowany sposób, tak aby po przyłożeniu nacisku oba arkusze zostały ze sobą trwale połączone. Ta reorganizacja jest skutkiem dopływu energii wydzielającej się w wyniku zachodzących procesów cieplnych lub chemicznych. Niektóre procesy lub techniki zgrzewania wymagają wprowadzenia innego polimeru w obszar spoiny. Właściwości obszaru wykonanej spoiny są funkcją rodzaju geomembrany i zastosowanej techniki łączenia arkuszy.
|
Procesy cieplne |
Procesy chemiczne |
|
Spawanie ekstruzyjne : - spoina pachwinowa -spoina płaska (metoda nie jest już stosowana) Zgrzewanie : -zgrzewanie gorącym klinem - zgrzewanie gorącym powietrzem |
Chemiczne : - fuzja chemiczna -fuzja chemiczna w zagęszczonym rozpuszczalniku Klejenie : - klej chemiczny - klej kontaktowy |
Tab.1. Metody łączenia geomembran.
Poza tym stosuje się jeszcze metodę ultradźwiękowa i elektryczną.
Rys.1. Różne metody łączenia geomembran.
Fot. Zgrzewanie dwuśladowe z kanałem kontrolnym
Fot. 2. Spawanie ekstruderem
Fot. 3. Próbki zgrzewów ultradźwiękowych