Rangę i znaczenie przepustów można porównywać z konstrukcjami mostowymi. Dlatego też są one często nazywane małymi obiektami mostowymi typu tunelowego.

Jest wiele definicji, ale ogólnie przepustem nazywamy obiekt inżynieryjny wpuszczony w nasyp dla swobodnego przepuszczania wody z rowów przydrożnych pod drogą lub koleją, na drugą jej stronę.

Rys. 1.  Granice zlewni i lokalizacja przepustu

Rowy przydrożne zbierają wodę z powierzchni terenu, spływa­jącą w kierunku nasypu. Woda ta spływa do rowu z określonej po­wierzchni o pochyleniu w kierunku rowu drogowego, którą nazy­wamy  zlewnią. Woda powierzchniowa ze zlewni i z korpusu drogowego spływająca do rowu, płynie rowem w kie­runku jego pochylenia i od czasu do czasu musi być odprowadzo­na  pod drogą na drugą jej stronę. Przepusty urządza się w najniższych miejscach terenu, tam gdzie dostatecznie wysokie nasypy drogowe lub kolejowe pozwalają na ich posadowienie. Zadaniem ich poza przepuszczaniem wody powierz­chniowej, zebranej w rowie przydrożnym, jest również przepu­szczenie wody płynącej strumykami i małymi potokami. Wielkości otworów przepustów zależą od ilości wody, którą mają one przepuścić. W przypadku strumyków i potoków do ilo­ści wody w potoku dodaje się jeszcze ilość wody spływającą z przylegającej zlewni.

Tab. 1. Spływy jednostkowe q [m3/s] z powierzchni 1 km2

Przepusty umieszczamy w zagłębieniach terenu, nad którymi przechodzi droga (rys. 2). Krawędź korony drogi powinna znajdować się min. 0,5 m powyżej poziomu miarodajnej wysokiej wody podpiętrzonej w obrębie przepustu. Okres użytkowania przepustów przyjmuje się min. 40 lat. Ze względu na dobry przepływ wody oś przepustu powinna leżeć w osi cieku. Jeżeli oś drogi przecina ciek pod kątem ostrym, to możemy przepust usytuować:

 ukośnie w stosunku do osi drogi i wtedy warunki przepływu wody są dobre, lecz przepust jest dłuższy, a tym samym droż­szy (rys. 3),  prostopadle do osi drogi, wtedy dla otrzymania dobrych wa­runków przepływu należy wykonać przełożenie koryta cieku (rys. 4); w wielu przypadkach sposób ten jest ekonomicz­niejszy niż przy stosowaniu przepustów ukośnych w stosunku do osi drogi, wobec czego często buduje się taki przepust poza ciekiem (na sucho), a następnie po wykonaniu przepustu przekłada się koryto cieku.

Jeżeli ciek prowadzi większą ilość wody, to ze względu na dobry przepływ wody należy raczej zastosować przepust ukośny (rys. 3). Przyczółek po stronie wypukłej zakola cieku należy odsunąć od nurtu rzeki (rys. 5). Czasem zagłębienia terenowe są blisko siebie, wtedy zamiast dwóch przepustów wykonuje się jeden o większym zagłębieniu, łącząc rowem drugie zagłębienie z przepustem (rys. 6).

Rys. 2. Umieszczenie przepustu w zagłębieniu terenu

Rys. 3. Przepust ukośny

Rys. 4. Przełożenie koryta cieku

Rys. 5. Przepust w zakolu

Rys. 6. Przepust zbiorczy

Klasyfikację przepustów możemy przeprowadzić ze względu na materiał, z którego wykonany jest przepust, liczbę otworów, rodzaj przekroju poprzecznego, przeznaczenie i sposób wykonania. Osobną klasyfikację stanowi podział przepustów pod względem hydraulicznym. Ze względu na materiał dzielimy przepusty na:

 drewniane (obecnie nie stosowane), Pozostało jeszcze 90% tekstu