Przed wlotem do obiektów ( np. przepustów ), których światło jest mniejsze niż szerokość cieku, zbiera się zazwyczaj woda spływająca z powierzchni dorzecza i tworzy sztuczne jezioro. Ilość wody w tym jeziorze jest przede wszystkim zależna od rzeźby terenu i wielkości spiętrzenia (rys. 1). Akumulacja wody w małych ciekach może znacznie zmniejszyć przepuszczaną przez obiekt sekundową objętość przepływu, umożliwiając w ten sposób zmniejszenie światła otworu.
Rys. 1. Schemat akumulacji wody przed obiektem
Przepuszczana przez otwór przepustu sekundowa maksymalna objętość przepływu może być zmniejszona wskutek akumulacji nawet dziesięciokrotnie w porównaniu z maksymalnym przepływem w tym przekroju. Jest to typowe dławienie przepływu. Z tego powodu na małych zlewniach należy zawsze uwzględniać akumulację wody z wyjątkiem przypadków, gdy wytworzenie zbiornika nie jest wskazane z uwagi na szkody, jakie mogą powstać wskutek podtopienia lub zatopienia przyległych obszarów zurbanizowanych lub rolniczych w tym łąk i pastwisk. Przy uwzględnieniu akumulacji należy przede wszystkim wyznaczyć pojemność zbiornika oraz obliczyć objętość odpływu. Pojemność zbiornika wyznacza się z mapy warstwicowej lub sposobem przybliżonym przyjmując, że powierzchnia zwierciadła zbiornika ma kształt paraboli o długości l :
Pozostało jeszcze 90% tekstu