Do oznaczania i geotechnicznego opisu skał w budownictwie stosuje się normę PN–EN ISO 14689-1. Próbki materiałów kamiennych potrzebnych do określenia między innymi grupy genetycznej, struktury, składu, gęstości i porowatości można pobierać wprost ze złoża skalnego, z wyrobisk lub ze składowisk. Próby powinny zawierać wszystkie składniki mineralne warstw, z której zostały pobrane. Próbki te nie powinny być zanieczyszczone przez materiał pochodzący z innej warstwy lub z substancji stosowanych podczas procedury pobierania prób. Wszelkie występujące nieciągłości warstw, szczeliny i ich wypełnienia występujące w masywie skalnym często decydują o charakterystyce wytrzymałościowej i odkształceniowej masywu jako całości. Powinny być tym samym określone dokładnie podczas operacji pobierania prób. Na okoliczność pobierania prób skalnych powinien być sporządzony protokół wraz ze sprawozdaniami z wierceń i badań geofizycznych. Do tego dochodzi jeszcze fotografia rdzeni.
1. Kategorie metod pobierania prób.
W zależności od jakości próby wyznaczono 3 kategorie metod pobierania prób:
kategoria A, kategoria B, Kategoria C.Kategoria A: Celem metod pobierania prób kategorii A jest otrzymanie prób, w których podczas procedury pobierania albo podczas dalszego sposobu postepowania z próbami nie wystąpiło żadne, albo wystąpiło tylko nieznaczne naruszenie struktury skały. Własności wytrzymałościowe i odkształceniowe, wilgotność, porowatość i przepuszczalność próby skały odpowiadają ich wartościom in situ. Nie nastąpiła żadna zmiana w elementach składowych ani w chemicznym składzie masy skalnej. Pewne nieprzewidziane okoliczności, takie jak zmienność warstw geologicznych, mogą prowadzić do otrzymania próby niższej jakości.
Kategoria B : Celem metod pobierania prób kategorii B jest otrzymanie prób, które zawierają wszystkie elementy składowe masy skalnej in situ w ich oryginalnych proporcjach i z okruchami skał zachowując ich właściwości wytrzymałościowe i odkształceniowe, wilgotność, gęstość i porowatość. Zastosowanie metody pobierania prób kategorii B pozwala określić ogólny układ nieciągłości w masywie skalnym. Struktura masy skalnej zostaje naruszona, w tym właściwości wytrzymałościowe i odkształceniowe, wilgotność, gęstość, porowatość i przepuszczalność. Pewne nieprzewidziane okoliczności, takie jak zmienności warstw geologicznych, mogą prowadzić do otrzymania próby niższej jakości.
Kategoria C: Metoda pobierania prób Kategorii C zmienia strukturę masy skalnej i jej nieciągłości. Materiał skalny może być skruszony. Mogą wystąpić pewne zmiany w elementach składowych lub w składzie chemicznym materiału skalnego. Można rozpoznać typ skały, jej spoiwo, teksturę i strukturę. Wielk Pozostało jeszcze 90% tekstu