Specyficzną formą robót ziemnych jest wykonywanie wykopów wąskoprzestrzennych dla wszelkiego rodzaju instalacji i urządzeń podziemnych. Wykopy wąskoprzestrzenne możemy wykonywać o ścianach pionowych do głębokości 1,5 m i szerokości do 0,6 m lub ze skarpami, jeśli jest na nie wystarczająca ilość miejsca, a także o ścianach pionowych zabezpieczonych różnego rodzaju deskowaniami. Umocnienia te, w zależności od warunków, w jakich mają pracować, dzielimy na: deskowania pełne, ażurowe, ścianki szczelne, ścianki zakładane.
Rodzaj deskowania przy wykonywaniu wykopów wąskoprzestrzennych zależy od stanu gruntu i głębokości wykopu.

Rys. 1. Przykłady rozparcia wąskich wykopów [1].

 

Skrzynki do rozparcia wąskich wykopów

Zabezpieczanie ścian stosuje się również do wykopów szerokoprzestrzennych w następujących przypadkach:

  • gdy grunt jest mało spoisty i skarpy zajęłyby dużo miejsca,
  • wykonanie skarp nie jest możliwe,
  • należy obniżyć poziom wody gruntowej i zachodzi konieczność prowadzenia prac w ściankach szczelnych.

Wykopy powinno się zasypywać niezwłocznie po zakończeniu prac budowlanych, aby nie narażać wykonanych konstrukcji lub instalacji na działanie wpływów atmosferycznych, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Wykopy należy zasypywać warstwami grubości 20 cm starannie je zagęszczając. W przypadku wykonywania tych prac w okresie zimowym należy uważać, aby ilość zmarzniętych brył w zasypce nie przekraczała 15% jej objętości. Do zasypywania wykopów wewnątrz budynków nie wolno używać zmarzniętego gruntu. Do zasypywania wykopów nie wolno używać gruntów zawierających zanieczyszczenia i składniki organiczne mogące spowodować procesy gnilne.

 

Rys.2. Posadowienie rurociągów na znacznych głębokościach przy zaleganiu w podłożu warstw słabych  [2].

Poniżej przedstawiam projekt i fotorelację z posadowienia gazociągu Ø 300 mm na słabym podłożu ( torfy i namuły o miąższości ok. 7,0 m) wraz z zastosowaniem poduszki geotkaninowej.

 

Literatura:

  1. Poradnik majstra budowlanego. Arkady, Warszawa 1992 r.
  2. Jermołowicz P.: Osuwiska – sposoby określania zasięgu, obliczanie stateczności i sposoby zabezpieczeń. POIIB – szkolenie 2012 r.